تسلیم :
یکی دیگر از آثار معرفت امام (علیهم السلام) تسلیم به ایشان است . معرفت صحیح جز به این وسیله برای انسان حاصل نمی شود .
امام صادق (علیهم السلام) می فرمایند :
«انکم لا تکونون صالحین حتی تعرفوا . و لا تعرفون حتی تصدقوا . و لا تصدقون حتی تسلموا »1
شما تا معرفت نداشته باشید صالح نخواهید بود ، و تا باور و اعتراف نداشته باشید معرفت نخواهید داشت و تا تسلیم نشوید باور و اعتراف نخواهید داشت .
تصدیق همان باور و اذهان قلبی است که تا در انسان پیدا نشود اهل نعرفت نخواهد بود ، بنا بر این تصدیق شرط معرفت و تسلیم شرط تصدیق است . پس معرفت بدون تسلیم حاصل نمی شود . و وقتی این هر سه وجود داشته باشد ، انسان برشمار صالحان قرار می گیرد.
راه تحقق تسلیم این است که انسان سعی کند در هر امری موافق خواست ائمه (علیهم السلام) عمل کند و از خوذ در مقابل ایشان رای و تصمیمی نداشته باشد و همواره میل آنها را بر خواست خود و دیگران ترجیح دهد . همین ویژگی انسان را به درجات بالای ایمان رساند.
شخصی خدمت امام صادق (علیهم السلام) عرض کرد : ای آقای من چه بسیار از شما یاد سلمان فارسی را می شنوم ! حضرت فرمودند :
« لا تقل سلمان الفارسی و لکن قل سلمان المحمدی . اتدری ما کثره ذکری له؟ » 2
عرض کرد : خیر نمی دانم . فرمود : « لثلاث خلال : احداها ایثاره هوی امیرالمومنین (علیهم السلام) علی هوی نفسه » به خاطر سه خصوصیت که اولین آن این است : ترجیح دادن خواست امیرالمومنین (علیهم السلام) برخواست خودش ....
یکی از موارد وجوب تسلیم در زمان غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که اهل ایمان نسبت به آن امتحان می شوند تسلیم نسبت به طولانی شدن زمان غیبت است . وقوع این امر را پیشوایان ما قبل از شروع غیبت ، پیشگویی کرده بودند ، ولی البته تحمل آن برای مومنان واقعی بسیار سخت است کسانی که درد غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را احساس می کنند ، هر روز و هر ساعتی که ظهور ایشان به تاخیر افتد ، سختی مصیبت را بیشتر می چشند و تحمل آن برایشان سخت تر می شود . از طرف دیگر هر چه مصیبت سخت تر باشد ، صبربیشتری می طلبد ، پس ایشان برای اینکه صبر خود را در تحمل غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از دست ندهند ، باید از خدای متعال یاری بخواهند . پس خطری که در سختی ها و مصیبات ، ایمان انسان را تهدید می کند ، همان از دست دادن صبر و ناراشی شدن از قضا و قدر الهی است . مومن باید در هر شرایطی راضی به قضای الهی باشد و از آنچه خدا برای او خواسته است ناراضی نباشد.
پی نوشت:
1.بحار الانوار (ج2)
2.اصول کافی(ج2)
نظرات شما عزیزان: