هیچ گاه ندیدم که آقای رجایی برای اینکه خشمش فروکش کند بچه اش را کتک بزند. روش معمول او این بود که وقتی از بچه کار خلافی می دید یا می شنید ابتدا از او می پرسید: چرا این کار را کردی؟ اگر بچه توضیح قانع کننده و منطقی می داد، تسلیم او می شد، حتی به او می گفت: حق با شماست. ولی اگر توضیح قانع کننده نبود و بچه را مقصر می دید به او می گفت:" برو توی حیاط و اون گوشه ی حیاط یه ساعت بشین؛ هر وقت صدات کردم بیا بالا." البته دراین رابطه من ضامن می شدم و کاری می کردم که زمان تبیه طولانی نشود و او هم وساطت من را می پذیرفت. در این گونه موارد می دیدم با نگاهش با بچه حرف می زند و روی او تأثیر می گذارد.
راوی: همسر شهید محمد علی رجایی
نظرات شما عزیزان: