بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
همانا روایت شده که آن حضرت شبیه ترین مردم است به حضرت رسول صلی الله علیه و آله در خلق و خلق و شمائل او شمائل آن حضرت است و آنچه از روایات بدست آمده ایشان ابیض است که سرخی به او آمیخته و گندم گون است که به خاطر زردی شب بیداری است و پیشانی نازنینش فراخ و سفید و تابان است و ابروانش بهم پیوسته و بینی مبارکش باریک و دراز که در وسطش فی الجمله انحدابی دارد و نیکو رو است و نور رخسارش چنان درخشان است که مستولی شده بر سیاهی محاسن شریف و سر مبارکش . گوشت روی نازنینش کم است . بر روی راستش خالی است که پنداری ستاره ایست درخشان . میان دندانهایش گشاده است و چشمانش سیاه و سرمه گون و در سرش علامتی است .
میان دوکتفش عریض است و در شکم و ساق مانند جدش امیرالمومنین علیه السلام است و وارد شده که : " المهدی طاووس اهل الجنة وجهه کاالقمر الدُرّی علیه جلابیب النور " یعنی حضرت مهدی علیه السلام طاووس اهل بهشت است چهره اش مانند مه درخشنده است بر بدن مبارکش جامه ها است از نور . بر آنجناب جامه های قدسیه است و خلعتهای نورانیه و ربانیه است که متلألأ است بشعاع انوار فیض و فضل حضرت احدیت و در لطافت و رنگ چون گل بابونه و ارغوانی است که شبنم بر آن نشسته و شدت سرخیش را هوا شکسته و قدش چون شاخه بان درخت بید مشک یا ساقه ریحان . نه دراز بی اندازه و نه کوتاه برزمین چسبیده . قامتش معتدل و سر مبارکش مدور . بر روی راستش خالی است که پنداری ریزه مشکی است که بر زمین عنبرین ریخته .
هیئت نیک خوشی دارد که هیچ هیئتی به آن اعتدال و تناسب ندیده است . صلی الله علیه و علی آبائه الطاهرین .
نظرات شما عزیزان: