دستور العمل‌های سلوکی و عرفانی از آیت الله شاه آبادی (ره)

بدان كه تو هستي و نمي ميري. بدنست كه مي ميرد، تو هستي و زنده. حساب كار خودت را بكن كه چه تهيه ديده اي براي زندگي آخرت. ببين براي اين دو روزه، كه مي داني ثباتي در آن نيست، چه كوشش ها و تقلاها مي كني . براي آن جا كه به حكم فطرت هستي و زندگي ابدي است، چه كوشش كرده و چه تهيه ديده اي؟ در آن جا زندگي انفرادي است، احتياجات را خودت منفردا بايد رفع كني؛ باب استقراض و استعداد مسدود است. اين جا آمده اي كه تهيه براي آن جا ببيني.

سعي لقمان بر اين بود كه در مناسبت هاي مختلف فرزندش و همچنين ساير مردم را پند و اندرز دهد. لقمان فرزندش ناتان را خطاب قرار داد و گفت:

فرزندم هميشه شكر خدا را به جاي آور، براي خدا شريك قائل مشو، زيرا مخلوقي ضعيف و محتاج را با خالقي عظيم و بي نياز برابر نهادن، ظلمي بزرگ است.

نصایح لقمان حکیم به فرزندش

لقمان حکیم، غلام سیاهی بود که در سرزمین سودان چشم به جهان گشود. گرچه او چهره ای سیاه و نازیبا داشت، ولی از دلی روشن، فکری باز و ایمانی استوار برخوردار بود. او که در آغاز جوانی برده ای مملوک بود، به دلیل نبوغ عجیب و حکمت وسیعش آزاد شد و هر روز مقامش اوج گرفت تا شهره ی آفاق شد. او مردی امین بود، چشم از حرام فرو می بست، از ادای حرف ناسزا و بی مورد پرهیز می کرد و هیچگاه دامن خود را به گناه نیالود و همواره در امور زندگی شرط عفت و اخلاص را رعایت می کرد. بیشتر وقت خود را در همنشینی با فقها و دانشمندان و پادشاهان می گذراند و مسئولیت خطیر آنها را گوشزد می کرد و آنها را از کبر و غرور برحذر می داشت و خود نیز از احوال ایشان عبرت می گرفت و در این میان فرزند برومند لقمان که نظر پدر را به خود معطوف داشته بود، بیشتر مورد خطاب او قرار می گرفت. هرچند نصایح لقمان بیشتر جنبه عمومی داشت و سعی لقمان بر این بود که در مناسبت های مختلف فرزندش و همچنین سایر مردم را پند و اندرز دهد که در این رابطه گوشه ای از این پندها را در این ایمیل مرور می کنیم :

امشب پدرم بخشی از کتاب قصص‌الانبیا رو به من معرفی کرد تا بخونمش. بعد از خوندنش دیدم جالب بود و با توجه به اینکه توی هفته‌ی کتاب و کتاب‌خوانی هم هستیم بد ندیدم که در اینجا بخشی رو که پدرم معرفی کرده بود رو منتشر کنم تا شما هم بخونید:

نصیحت‌های حضرت لقمان:
ای فرزند من با خدا شرک میار که بزرگترین ظلم و ستم به نفس است و هرکس مشرک شود و برای آفریننده‌ی خود و این دستگاه با عظمت شریک قرار دهد در حضیض ذلت و زبونی خواهد ماند.
ای فرزند من کردار تو اگر بمقدار دانه‌ی اسپندی باشد یا به اندازه‌ی ذره‌ی خردلی و هرکجا باشی در زیر سخره‌سما یا در طبقات آسمانها آن عمل برای تو به نام تو ثبت و ضبط می‌شود و به جانب تو می‌گذراند و در قیامت آفریننده‌ی این جهان تو را حاضر می‌کند از تو درباره‌ی آن عمل بازخواست می‌نماید و به جانب تو رسیدگی می‌کند.